Aanbevolen post

PAGANISME ZONDER POESPAS

 De roep van de oude Goden en Godinnen wordt meer en meer en steeds sterker gehoord. Er is weer ruimte om de aanwezigheid van de...

Translate this blog

donderdag 22 september 2016

Herfstevening






Vanaf vandaag zijn de dagen weer korter dan de nachten. Het is de donkere tijd, de tijd van naar binnen keren. De uitbundige zomer is definitief voorbij. Bloemen zijn uitgebloeid, de levensenergie is naar binnen getrokken. Gebundeld in zaad, geduldig wachtend op de terugkeer van de lente.

Dit is een goed moment om er even bij stil te staan dat groei en afbraak elkaar altijd afwisselen.
Iets dat alsmaar onbegrensd doorgroeit, vormt een gevaar voor de omgeving. Als een kankergezwel zal het dat waar het in groeit, vernietigen en uiteindelijk dus ook zichzelf.

Toch hebben we in onze westerse samenleving het idee dat alleen groei goed is. Wij geloven heilig in vooruitgang. Alles moet beter, mooier, leuker en fijner worden en we hebben de grootste moeite met tegenslag. We kunnen het niet accepteren als het even minder gaat, dat is ons niet geleerd. Wij moeten altijd positief denken en doorzetten, flink zijn en vechten.

Alles moet altijd verbeterd worden. Ons werk, ons huis, onze tuin, onze vakanties, onze partners. En natuurlijk ook wijzelf. We lezen ons suf over hoe we onszelf kunnen motiveren, organiseren, bewust maken, gezonder maken, etc.

Gelukkig bestaat het hele leven uit kringlopen en er begint wel een tegenbeweging te ontstaan. Mensen die bijvoorbeeld bewust voor een mini huisje kiezen, al hun overbodige spullen weg doen en gewoon gelukkig zijn met minder. Heel inspirerend!

Het mag allemaal best een beetje minder zijn, af en toe. De herfst laat zien dat dat bij het leven hoort. De bomen zijn niet depressief als hun bladeren vallen. Welnee ze staan te stralen in rood, geel en goud! In de winter koesteren ze hun levenskracht diep binnenin, totdat het tijd is om weer op te bloeien.

Ons leven hoeft niet steeds beter te worden. Zolang er een een balans is, is het goed. Voorspoed en tegenslag wisselen elkaar af. Dat is altijd zo geweest en zal ook altijd zo blijven. Het is de kunst om niet alle hoop te verliezen als het tegenzit, maar gewoon mee te gaan met de stroom, terwijl je je levenskracht binnenin koestert.

Hou altijd in gedachte dat alles voorbij gaat, omdat alles in het leven een kringloop is. Het is goed zoals het is, want het grote geheel is altijd in balans en altijd in beweging.
Het leven is meeslepend. Het zijn in feite de ups en downs die het wonderlijk mooi maken. Als het nooit regent, kan je dan de zon nog waarderen? De schoonheid zit in de tegenstelling.

Het leven is goed zoals het is, en ook jij bent goed zoals je bent, met je goede en je mindere dagen.
Je hoeft je trillingsgetal niet te verhogen en we hoeven niet naar een andere dimensie om het wonder van het leven volledig te beleven. Ga gewoon mee met de kringloop en doorleef alle seizoenen in je leven. De magie van de levenskracht die in essentie niet vernietigd kan worden, draait altijd met je mee.






2 opmerkingen:

  1. Het is pas leven als je dieptes en hoogtes kent, als je hoge toppen en diepe dalen weet te doorleven en te waarderen. Hoe kan je diepgang verkrijgen als je niet diep durft te gaan.
    Bedankt voor deze overpeinzingen die me weer herinneren aan de 'mooie' aspecten van die diepe dalen, of de minder diepe :-)

    BeantwoordenVerwijderen