Heilige gronden

 

Voor veel inheemse volken zijn bepaalde stukken land extra speciaal, de grond daar is heilig.
Moderne Pagans hebben daar in min of meerdere mate respect voor. Ze erkennen dat het gebied speciaal is, maar gaan er niet altijd even respectvol mee om.

Het feit dat er een speciale energie is op een plek, geeft jou niet automatisch het recht om jezelf zomaar lekker in die energie te baden.

En als toerist heb je ook niet het recht om op de heilige plek van een ander volk zomaar een eigen ritueel te doen. Net zoals je niet zomaar een kerk in loopt om daar een magische cirkel te trekken.

Het feit dat ergens geen fysieke muren staan, wil niet zeggen dat iedereen er zomaar z'n gang kan gaan. Ook al is het goedbedoeld, je verstoort de energiebalans, omdat je je niet aan de eeuwenoude, op ervaring en oude wijsheid gebaseerde, gedragsregels houdt.

De wereld is alleen maar van iedereen als je een verwende westerling bent, die meent overal aanspraak op te mogen maken!

Met dat (waan) idee zijn we nu eenmaal opgegroeid en het kost een heleboel bewustwording en weghakken van culturele privileges om daar van af te komen.

Wat veel mensen niet beseffen is dat er hier in Europa en in Nederland ook oude heilige gronden zijn. Stukken land die soms duizenden jaren lang als rustplaats voor de doden zijn gebruikt. De grafheuvel velden en het heilig landschap van de hunebedden bijvoorbeeld.

En ook hier zijn er mensen die denken dat je op deze plekken fijn de energie kan gebruiken voor persoonlijke rituelen. Niet alleen is dat onverstandig, omdat op veel van deze plaatsen de energie verre van positief is, het toont ook weer gebrek aan respect.

Ook op deze heilige gronden waren ooit strakke gedragsregels. En de Ouden die nog steeds rusten op deze heilige plaatsen, zijn erg gehecht aan deze etiquette. Basis beleefdheid die ooit heel gewoon was, maar die in deze tijd heeft moeten plaats maken voor persoonlijke privileges en aanspraak maken op alles wat je fijn vindt.

Als je oude grafvelden bezoekt, realiseer je dan dat de heuvels – en ja, hunebedden waren ooit ook heuvels - waren afgeschermd met greppels en/of paalkransen. Klim er nooit zomaar op, of kruip er nooit zomaar in. In veel gevallen was er een klein gebouwtje naast, ter grote van een kapelletje. Daar werden waarschijnlijk offers achtergelaten.

Kom nooit met lege handen!
Geef eerst voordat je ergens om vraagt. Geef dat wat kostbaar was in oude tijden. Meel, melk mede, rode oker zijn traditionele offeranden. Tibetaanse wierook o.i.d. was in deze streken onbekend in de bonstijd bv. en het wordt waarschijnlijk niet herkend/gewaardeerd.
Spreek bij het offeren goede wensen uit.

Mijn standaard formule, voor het betreden van het veld ( ik heb het nog niet over een specifieke heuvel !), is altijd: “Ik groet de Ouden die ooit leefden op dit land, ik groet de Ouden die hier rusten. Ik kom om te groeten, ik kom om te eren, ik kom om te offeren. Mag ik verder gaan?”
Als je een weerstand voelt, respecteer dat dan!

Vraag nergens om, zeker de eerste keren dat je gaat. Je zal misschien verrast worden door het welkom en de kennis die je ongevraagd ontvangt. Maar reken nergens op. Het is niet je recht om iets te ontvangen! Het is je recht om te offeren.

Voel je je uitgenodigd om een heuvel te betreden, maak dan eerst een omtrekkende beweging. Ga rond, meestal tegen de klok in, totdat je voelt dat je dichterbij mag komen. Soms is het nodig om tijdens je weg naar boven (al is dat maar een paar meter) een aantal keer te stoppen en te offeren. Doe dit dus met opperste concentratie en afstemming.

En Nee is Nee, hoe graag jij het ook anders wilt.


Nog wat losse adviezen:
Wees altijd op je hoede, de meest verwelkomende heuvels hebben vaak een eigen agenda. De bewoners kunnen uit zijn op jouw energie!

Soms zijn er meerdere bezoeken met offers nodig, voordat je een opening voelt, soms gebeurt dat nooit.
Doe geen beloftes die moeilijk zijn na te komen! Denk 99x na voordat je een eed aflegt!

Dit is geschreven na een pittig gesprek met de Ouden waar ik contact mee heb.

Wat ik schrijf is gebaseerd op mijn jarenlange onderzoek naar laat neolitische en bronstijd grafheuvels. Dit onderzoek was praktisch- met vele bezoeken aan hetzelfde grafheuvelveld, theoretisch - met het lezen van archeologische verslagen, zoeken naar opgravingsgegevens in archieven etc. en spiritueel - in rituelen met diepe trance.