Aanbevolen post

PAGANISME ZONDER POESPAS

 De roep van de oude Goden en Godinnen wordt meer en meer en steeds sterker gehoord. Er is weer ruimte om de aanwezigheid van de...

Translate this blog

zondag 6 november 2016

Heilige gronden



 




Voor veel inheemse volken zijn bepaalde stukken land extra speciaal, de grond daar is heilig.
Moderne Pagans hebben daar in min of meerdere mate respect voor. Ze erkennen dat het gebied speciaal is, maar gaan er niet altijd even respectvol mee om.

Het feit dat er een speciale energie is op een plek, geeft jou niet automatisch het recht om jezelf zomaar lekker in die energie te baden.
En als toerist heb je ook niet het recht om op de heilige plek van een ander volk zomaar een eigen ritueel te doen. Net zoals je niet zomaar een kerk in loopt om daar een magische cirkel te trekken.
Het feit dat ergens geen fysieke muren staan, wil niet zeggen dat iedereen er zomaar z'n gang kan gaan. Ook al is het goedbedoeld, je verstoort de energiebalans, omdat je je niet aan de eeuwenoude, op ervaring en oude wijsheid gebaseerde, gedragsregels houdt.

De wereld is alleen maar van iedereen als je een verwende westerling bent, die meent overal aanspraak op te mogen maken!
Met dat (waan) idee zijn we nu eenmaal opgegroeid en het kost een heleboel bewustwording en weghakken van culturele privileges om daar van af te komen.


Wat veel mensen niet beseffen is dat er hier in Europa en in Nederland ook oude heilige gronden zijn. Stukken land die soms duizenden jaren lang als rustplaats voor de doden zijn gebruikt. De grafheuvel velden en het heilig landschap van de hunebedden bijvoorbeeld.

En ook hier zijn er mensen die denken dat je op deze plekken fijn de energie kan gebruiken voor persoonlijke rituelen. Niet alleen is dat onverstandig, omdat op veel van deze plaatsen de energie verre van positief is, het toont ook weer gebrek aan respect.

Ook op deze heilige gronden waren ooit strakke gedragsregels. En de Ouden die nog steeds rusten op deze heilige plaatsen, zijn erg gehecht aan deze etiquette. Basis beleefdheid die ooit heel gewoon was, maar die in deze tijd heeft moeten plaats maken voor persoonlijke privileges en aanspraak maken op alles wat je fijn vindt.

Als je oude grafvelden bezoekt, realiseer je dan dat de heuvels – en ja, hunebedden waren ooit ook heuvels - waren afgeschermd met greppels en/of paalkransen. Klim er nooit zomaar op, of kruip er nooit zomaar in. In veel gevallen was er een klein gebouwtje naast, ter grote van een kapelletje. Daar werden waarschijnlijk offers achtergelaten.

Kom nooit met lege handen!
Geef eerst voordat je ergens om vraagt. Geef dat wat kostbaar was in oude tijden. Meel, melk mede, rode oker zijn traditionele offeranden. Tibetaanse wierook o.i.d. was in deze streken onbekend in de bonstijd bv. en het wordt waarschijnlijk niet herkend/gewaardeerd.
Spreek bij het offeren goede wensen uit.

Mijn standaard formule, voor het betreden van het veld ( ik heb het nog niet over een specifieke heuvel !), is altijd: “Ik groet de Ouden die ooit leefden op dit land, ik groet de Ouden die hier rusten. Ik kom om te groeten, ik kom om te eren, ik kom om te offeren. Mag ik verder gaan?”
Als je een weerstand voelt, respecteer dat dan!

Vraag nergens om, zeker de eerste keren dat je gaat. Je zal misschien verrast worden door het welkom en de kennis die je ongevraagd ontvangt. Maar reken nergens op. Het is niet je recht om iets te ontvangen! Het is je recht om te offeren.

Voel je je uitgenodigd om een heuvel te betreden, maak dan eerst een omtrekkende beweging. Ga rond, meestal tegen de klok in, totdat je voelt dat je dichterbij mag komen. Soms is het nodig om tijdens je weg naar boven (al is dat maar een paar meter) een aantal keer te stoppen en te offeren. Doe dit dus met opperste concentratie en afstemming.
En Nee is Nee, hoe graag jij het ook anders wilt.


Nog wat losse adviezen:
Wees altijd op je hoede, de meest verwelkomende heuvels hebben vaak een eigen agenda. De bewoners kunnen uit zijn op jouw energie!
Soms zijn er meerdere bezoeken met offers nodig, voordat je een opening voelt, soms gebeurt dat nooit.
Doe geen beloftes die moeilijk zijn na te komen! Denk 99x na voordat je een eed aflegt!



Dit is geschreven na een pittig gesprek met de Ouden waar ik contact mee heb.

Wat ik schrijf is gebaseerd op mijn jarenlange onderzoek naar laat neolitische en bronstijd grafheuvels. Dit onderzoek was praktisch- met vele bezoeken aan hetzelfde grafheuvelveld, theoretisch - met het lezen van archeologische verslagen, zoeken naar opgravingsgegevens in archieven etc. en spiritueel - in rituelen met diepe trance.

15 opmerkingen:

  1. Dank je. Dit is zo waar! Fijn om te lezen dat mijn gevoel bij dit soort plekken klopt. Ik wil niet de 'toerist' zijn, alleen gast, als het mag.
    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je :)
      Gelukkig zijn er best wel mensen die dit soort dingen van nature aanvoelen :)

      Verwijderen
  2. Dank je voor dit artikel, wij hebben dit jaar met een groep een drumcirkel gehad. Er werd aan het begin niet om toestemming gevraagd door de begeleider van de cirkel, echter voelde ik een sterke drang om bij het betreden van de heuvel eerst stil te staan en met de hand tegen de boom respect te uiten naar de rustplaats en wat tabak te schenken. Het voelde goed waarna mijn vrouw en ik pas de heuvel betraden.

    Tijdens de cirkel voelde ik mij niet op mijn gemak en ben hidderwins rond om de heuvel gaan lopen met mijn drum om nogmaals mijn persoonlijke respect te uiten naar de rustenden. Terug gekomen op de heuvel voelde alles wel beter aan, echter heeft die avond wel mijn vertrouwen gekost in de persoon die de cirkel organiseerde.

    Na het lezen van dit artikel viel mij op dat het aanraken van de boom, het schenken van tabak en tegen de klok in om de heuvel heen lopen een groot teken van respect is. Ik ben dan ook erg blij dat ik mij door mijn intuïtie heb laten leiden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi om te lezen Patrick. Jij voelde uit jezelf aan wat er eigenlijk nodig is. Zo hebben ik en anderen het ook geleerd. Respectvol voelen en niet te trots zijn om terug te gaan als je voelt dat dat nodig is :)
      Dank je wel voor je verhaal!

      Verwijderen
  3. Terugkomende op dit artikel dat ik nu net lees wil ik zeggen dat deze plek waar Patrick het over heeft een v.d. heilige plekken is waar ik al vele jare kom. Met deze plek van Elders heb ik een contact via allerlei ceremonien en riuelen. En als ik mensen uitnodig naar zo'n plek te gaan, is dat contact en respect al gelegd zonder dat ik daarvoor allerlei zichtbare rituelen hoef uit te voeren. Ik merk dat helaas heel veel mensen denken dat door allerlei handelingen te doen je het dan alleen goed doet. Ik bewandel al vele, vele jaren dit pad en weet wat kan en niet, het zijn mensen zelf die hun oordeel hebben betreffende de cirkels en andere bezigheden waar ze bij zijn. Jammer dat ze het vertrouwen niet hebben in degene die de cirkel begeleid. Ik zou nooit mensen blootstellen aan dingen die voor mij en hen niet goed zullen zijn. Maar wellicht is mijn vertrouwen groter in het groter geheel en mijn voorouders. Respect is het allereerste dat ik mensen leer. Jammer dat Patrick het niet aan mij vertelde, ik heb hem meerdere keren gevraagd om te communiceren op een wijze die volwassenen betaamt. Er is niets dat niet uitgesproken en uitglegd kan worden. Natuurlijk kan het zo zijn dat mensen zich niet op hun gemak voelen maar heeft dat met iets in hen zelf te maken die makkelijk op een ander afgeschoven kan worden? Hoe het ook zij het is jammer dat ze het zo ervaren hebben en elkaar daar in versterken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hierop wil ik even op reageren.

      Ook al kom je zelf al lange tijd op de bewuste plek en heb je wellicht voor je zelf al toestemming gekregen bij een eerdere keer, in mijn beleving hoor je toch elke keer om toestemming te vragen of de 'heilige grond' weer betreed mag worden.

      In mijn beleving is een eerdere toestemming geen blijvende, en is het dan ook zeker op zijn plaats als bij een nieuw bezoek aan de plaats opnieuw gevraagd wordt of het de 'rustenden' uitkomt dat de plaats betreed wordt.

      Daarbij is het in mijn beleving ook erg gepast dat als er anderen bij aanwezig zijn er duidelijk gemaakt wordt dat het gebruikelijk is de plek niet zonder meer te betreden, maar er (ook al ben je er vaker geweest) om toestemming gevraagd wordt. Daarbij komt ook het feit dat er mensen bij kunnen zijn die niet op de hoogte zijn van dergelijke fatsoensnormen. Nu ben ik daar wel van op de hoogte maar had het zeker van een begeleider/leraar (of hoe je het ook wil noemen) op prijs gesteld als er gewoon aan de fatsoensnormen gehouden zou zijn.

      Nu vind ik het persoonlijk jammer dat je als 'unknown' mij op mijn spreekwoordelijke nummer zet, zonder je zelf duidelijk bekend te maken, in mijn beleving zegt dat momenteel iets meer over jou dan over mij.

      Daarbij hebben wij inderdaad geen reactie meer gegeven op verzoeken voor contact, daarop wil ik hier niet verder uitweiden, het is de toon die de muziek maakt en er spelen meer zaken mee dan enkel de grafheuvel, waarvoor dit draadje niet gemaakt is om verder over uit te weiden.

      Dat je al vele jaren op die plek komt en ook vele jaren bezig zou zijn in het esoterische of paganisme (geef het een naam) geeft nog niets aan over de kennis en ervaring. Ik beweer ook niet de macht in pacht te hebben, echter probeer ik wel zoveel als mogelijk mij te houden aan bepaalde normen en waarden, ook al kom ik jaren op de zelfde plek, ik vraag toch elke keer weer om toestemming. En als er anderen bij zijn dan leg ik ook heel duidelijk wat en waarom ik bepaalde dingen (rituelen etc) doe.

      Dit wilde ik graag even kwijt.

      Verwijderen
    2. Daarbij wil ik nog het volgende graag even kwijt.

      Als je beweerd mensen zo goed aan te kunnen voelen en voor hen kan beslissen of het juist is of niet om de cirkel te betreden, begeef je in mijn beleving wel op heel erg glad ijs. Zeker als je de mensen niet persoonlijk volledig kent, kun je dat nooit voor hen beslissen. In mijn beleving stel je ze dan bloot aan zaken die voor hen onbekend terrein zijn.

      Daarbij verbaasd jou opmerking mij dan ook meer, zeker omdat ik tijdens de ceremonie ik in de pauze de plek heb verlaten om widderhins rondom de heuvel met mijn drum te lopen om de spirits gerust te stellen, want ik voelde persoonlijk dat we op dat moment niet gewenst waren.

      Na terugkomst is mij niet gevraagd wat en waarom ik dat gedaan heb. Als je dan beweerd zo goed te zijn voor de andere mensen heb je hier in mijn beleving een behoorlijk gat laten vallen. Daarbij had je dan ook de emotie van mijn vrouw moeten opmerken dat zij zich geheel niet op haar gemak voelde.

      Verwijderen
    3. Iemand die hier anoniem een ander komt aanvallen, laat met dit gedrag duidelijk zien dat hij niet weet hoe zich te gedragen.
      Hier niet en dus ook niet bij een grafheuvel. De basis-beleefdheid mist totaal.

      Patrick heeft hier al uitgebreid en goed op gereageerd, dus dit laat ik staan.
      Maar elke volgende anonieme reactie en/of persoonlijke aanval zal ik verwijderen.

      Verwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn oprechte excuses dat ik helaas per ongeluk anoniem heb gereageerd dat is onbewust gebeurd. Ik heb vele keren geprobeerd deze mensen te benaderen op een voor mij normale manier maar ze zijn daar niet op ingegaan. Als ik na vele pogingen geen antwoord krijg kan ik er niet op reageren en nu ineens vele maanden later komt dit staartje erachter aan. Jammer. Wegblijven zonder uitleg,zonder mij een kans te geven de dingen uit te leggen. Wederom jammer. Ik heb niet geschreven dat ik geen toestemming heb gevraagd, alleen niet op de manier die veel mensen blijkbaar nodig hebben. Ik heb tijdens de cirkels altijd uitgelegd dat ik eenvoudig ben en geen grote rituelen doe en tamtam erbij. Dat wil niet zeggen dat ik mijn werk niet doe. Ik ben een leraar en geef mensen altijd mijn volledige vertrouwen als ze denken dat ze iets moeten doen wat goed voor hen voelt. Dat is onderdeel van het leerproces. Dat ik daar niet uitgebreid op in ga tijdens een heilige cirkel is dan jammer voor hen en zegt mij genoeg, want aan aandacht heeft het hen zeker niet ontbroken. Ik heb voor mijn gevoel niemand persoonlijk aangevallen en vind het vervelend dat het zo opgevat word. Daarom bied ik ook alleen al om dat gevoel weg te nemen mijn excuses aan. Ik geloof dat er meer contact e.o. omgangsvormen zijn met de spiritwereld, wat in de blog geschreven staat kan ik me ook in vinden laat dat duidelijk zijn. Maar er gaan meer wegen naar Rome en iedere weg is een andere. Dat respect dient er ook te zijn, dat er omschreven/geschreven vormen zijn. Dat weet niemand meer, die kennis is al lang geleden verdwenen en iedereen kan zijn/haar nieuwe bedenksel neerschrijven en dan nog weet niemand of het correct is. Ik kan alleen maar werken en leven vanuit mijn hart en dat pad volg ik. Lang geleden heb ik van een medicijnman die ik hoog acht de naam gekregen: Zij die praat met de voorouders, een naam die ik nooit gedragen heb, misschien nu de tijd het te gaan doen. Ik hoop dat het een ieder goed gaat en leef je leven. Voor mij is dit nu een afgesloten deel van het grote boek des levens.












    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als een heleboel mensen, op verschillende plekken dezelfde rituele handelingen 'doorkrijgen' dan is het wel iets meer dan alleen een persoonlijk bedenksel. De kennis is nog steeds beschikbaar voor de mensen die zich daar voor open kunnen stellen en hun eigen ideeën over e.e.a. kunnen loslaten.

    Wat was het doel van zo'n drumcirkel? En hoezo is niet door ieder individueel toestemming gevraagd om de heuvel op te gaan? Het zou zomaar kunnen gebeuren dat sommigen, op dat moment, op die heuvel echt niet welkom zijn.
    Maar dat is iets waar moderne westerlingen liever niet mee geconfronteerd worden. Wij zijn gewend dat we vrijwel alles kunnen krijgen wat we willen en dat we overal wel zo'n beetje recht op hebben.

    Persoonlijk zou ik niet zo gauw een hele groep meenemen naar een grafheuvel en ik zou zeker niet zomaar met iedereen naar boven gaan. Al ken ik de heuvel nog zo goed. In oude tijden gebeurde dat ook vrijwel nooit. De heuvels waren afgeschermd en rituelen vonden aan de voet plaats.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Vraagje, hoe weet je dat, wat je in je laatste regel beweerd? Ook door naar de voorouders te luisteren en betwist ik jou visie. Ik vind zeker niet dat we het recht hebben, nergens op en als je me kende wist je dat ook. Wat ik wel jammer vind is dat je het zo benaderd zonder dat je de situatie kent of de personen in kwestie. En waarom moet een drumcirkel een doel hebben? Deze cirkel had een doel die anderen i.d groep duidelijk begrepen en waarvan ook iedereen toestemming heeft gevraagd dat had ik besproken met ze. Maar als die boodschap niet bij allen duidelijk aankomt is dat vervelend. Ik ben voor het delen van deze energie en niet om er angst objecten van te maken, dat is typisch iets voor westerlingen zoals jij ze noemt, met alle respect maar dat zijn we. Laten we ons eigen ding doen zonder in oordeel te zijn over wat de ander doet. Het ga je goed..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Wityfke,

      Ik kan mij werkelijk niet herinneren dat er duidelijk verteld was dat we naar een grafheuvel zouden gaan, wel dat we naar een open plek in de natuur zouden gaan. En dat we aangekomen bij de heuvel toestemming moesten vragen om het te mogen betreden, dat zal ik dan vast en zeker gemist hebben terwijl ik vlak naast je liep.

      Het doel van de cirkel van die dag is en blijft voor mij nog steeds een raadsel, anders dan een gezellig samen in de natuur drummen.

      Dat jij een andere mening hebt dan ik op het spiritueel vlak, dat mag, jou mening mag ook bestaan, echter deel ik jou mening niet.

      Ik zou graag nog verder ingaan op jou reacties aan ons adres, echter denk ik niet dat deze plek daarvoor bedoeld is.

      Verwijderen
  8. Dat de grafheuvels waren afgeschermd, blijkt uit archeologisch onderzoek. Ze waren omringd met een paalkrans of met een greppel, of beiden.
    En in die greppels zijn geen paadjes gevonden om naar binnen te gaan. Er zijn in sommige gevallen wel sporen van kleine gebouwtjes naast een heuvel gevonden. De enige functie die ik daarvoor kan bedenken is dat daarbij de rituelen werden gedaan.

    Je ziet dit ook nog bij de koningsgraven in Korea. De hele andere kant van het Europees-Aziatische werelddeel, maar de overeenkomsten met de grafheuvels hier is treffend.

    Ik begrijp uit wat je schrijft over het "delen van deze energie" dat jullie er waren om iets voor ieder persoonlijk te halen. Nergens lees ik dat er ook geofferd is. Ik begrijp dan ook niet hoe je kan zeggen dat je het eens bent met wat ik in dit blog schrijf.

    Verder gaat het hier niet om angst opwekken, maar om het respect dat deze plaatsen verdienen.
    Wat ik zo lees ben jij degene die zich op een grafheuvel typisch westers gedraagt: Energie halen, zonder werkelijk respect te tonen en zonder daar iets substantieels voor terug te geven.
    Ik kan niet tegenhouden dat dit soort dingen gebeurt, ik kan alleen dit soort dingen schrijven in de hoop dat er wat meer mensen bewust worden van dit soort zaken en er mee ophouden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij het betreden van de heuvel heb ik eerst even stil gestaan met de hand tegen een boom, wat voor mijn gevoel de ingang van de poort naar de heuvel was, om respect te uiten naar de rustplaats en om wat tabak te schenken als zijnde een 'offer' van mij uit. Dit zelfde geldt ook voor mijn vrouw die mijn handeling volgde.

      De andere aanwezigen heb ik een dergelijke handeling niet zien doen en liepen gewoon door zonder, in mijn beleving, respect te uiten naar de plek.
      Tijdens de bijeenkomst werd ook nog wat geschiedenis verteld over de rustenden in de heuvel. Zo zou er een mishandelde vrouw daar rusten en wat mannen die het een-en-ander op hun kerfstok zouden hebben.

      In mijn beleving is een dergelijke plek dan ook zeker niet zomaar toegankelijk voor mensen die niet bekend zijn met dergelijke entiteiten. Het stelt mij in ieder geval rustig dat ik en mijn vrouw het respect hebben kunnen opbrengen om bij het betreden van de plek even stil te staan en een offer te brengen.

      Het grootste offer kwam overigens later, veel onrust en ongemak. Of dat door de plek is gekomen of door de entiteiten die zijn blijven 'plakken' of door het ongenoegen dat er niet voldoende respect geuit zou zijn, dat laat ik even in het midden. In ieder geval hebben wij op een later tijdstip in onze eigen spirituele cirkel een loslaat-ritueel en reinigingsritueel gehouden om nogmaals ons respect te tonen naar de spirits.

      Verwijderen